Վերջնահաշվարկ

Բարև Ձեզ, Անի: Վերջնահաշվարկը չօգտագործված արձակուրդի հատուցումն է և վերջին վճարվելիք աշխատավարձը, որը վճարվում է աշխատողի հետ աշխատանքային պայմանագիրը լուծելու օրը. Աշխատանքային օրենսգրքի հոդված 130. Աշխատողի հետ վերջնահաշվարկի կարգը: Աշխատողի ընդունման օրվանից հաշվարկվում է, թե քանի օր արձակուրդ է կուտակել. հնգօրյա աշխատանքային շաբաթվա դեպքում 1 տարում աշխատողը կուտակում է 20 օր, 1 ամսում՝ 1.67 օր արձակուրդ, իսկ վեցօրյա աշխատանքային շաբաթվա դեպքում՝ 1 տարում՝ 24 օր, 1 ամսում՝ 2 օր արձակուրդ: Այնուհետև հաշվարկվում է աշխատողի միջին ամսական աշխատավարձը (հոդված 195. Միջին աշխատավարձը). գումարվում են վերջնահաշվարկը կատարելու ամսվան նախորդող 12 ամիսների ընթացքում ստացած աշխատավարձերը, հավելումները, հավելավճարները և պարգևավճարները (1/12 մասով), այդ 12 ամիսներում չպետք է ներառվեն այն ամիսները, որոնց ընթացքում աշխատողը եղել է ժամանակավոր անաշխատունակության մեջ և (կամ) արձակուրդում և (կամ) ոչ իր մեղքով պարապուրդում, նաև ընդունման ամիսը, եթե ընդունվել է ոչ ամսի 1-ով (այն համարվում է կիսատ ամիս), այսինքն՝ գումարվում է միայն այն ամիսների ստացածը, որոնց ընթացքում աշխատողը արձակուրդում չի եղել կամ բյուլետեն չի բերել: Ստացված գումարը բաժանվում է այն ամիսների թվով, որքան որ կազմել է, օրինակ՝ աշխատել է 7 ամիս, կամ կիսատ ամիսները հանած ստացվել է 5 ամիս: Այդ գումարը միջին ամսական աշխատավարձն է, որն է բաժանվում է 21-ի՝ հնգօրյա աշխատանքային շաբաթվա դեպքում, և 25-ի՝ վեցօրյա աշխատանքային շաբաթվա դեպքում, միջին օրական աշխատավարձը ստանալու համար, դա էլ բազմապատկվում է կուտակված արձակուրդի օրերի թվով: Հաշվարկը կատարվում է կեղտոտ թվերով, ստացված գումարից հանվում է եկամտային հարկը, սոց. վճարը (եթե սոց. վճար վճարող է) և դրոշմանիշային վճարը: